Het Zuiderpershuis is een waterkrachtcentrale die tussen 1883 en 1977 energie leverde aan ongeveer tweehonderd Antwerpse havenwerktuigen. Zo speelde het Zuiderpershuis een belangrijke rol in de opgang van Antwerpen tot wereldhaven. Van de acht waterkrachtstations die tussen 1865 en 1904 werden opgetrokken in Antwerpen, is het Zuiderpershuis het gaafst bewaard. Het gebouwencomplex bestaat uit twee torens met accumulatoren, een machinezaal, twee stookzalen, een kettinggloeioven, een smidse, werkhuizen met draai- en schaafbanken, een mallenmakerij, een schrijnwerkerij en een verbandhuisje. Met uitzondering van de accumulatoren van scheepslift 2 en 3 langs het Canal du Centre (Strépy), zijn de accumulatoren van het Zuiderpershuis de enige bewaarde exemplaren in België!
Kort na de sluiting in 1977 werd het gebouw erkend als beschermd monument. Ondanks de bescherming bevond het Zuiderpershuis zich echter in verloederde staat. De site dreigde volledig te verdwijnen, mede door de groeiende belangstelling van vastgoedspeculanten.
Een eerste aanzet tot herbestemmming werd genomen door de Internationale Nieuwe Scène, een reizend theatergezelschap dat vanaf de eerste helft van de jaren 1980 was gehuisvest in het complex.
Om de toekomst van het Zuiderpershuis veilig te stellen, werd Zuiderperhuis vzw opgericht. Tussen de stad en deze nieuwe vzw werd een erfpacht afgesloten en werd overeengekomen dat de vzw Zuiderpershuis het gebouw zou restaureren, een schouwspelzaal zou inrichten en een cultureel centrum zou opstarten.
Tot op heden draait het Zuiderpershuis op volle toeren. Het publiek kan er terecht voor een breed scala aan culturele activiteiten én kan er kennis maken met een belangrijk stuk industriële havengeschiedenis.
