Industriana

Le Grand-Hornu, gelegen in het hart van de provincie Henegouwen, op enkele kilometers van de steden Bergen en Valenciennes, is een van de mooiste plekken van de industriële revolutie.
Het oude mijncomplex dat werd opgericht tussen 1810 en 1830 door Henri De Gorge, een industriële kapitein van Franse oorsprong, de Grand-Hornu vormt een echt stadsproject, een uniek voorbeeld van functionele stedelijke planning op het Europese continent aan het begin van de Industriële Revolutie. Gebouwd in de neoklassieke stijl, omvat het de werkplaatsen en kantoren van de mijn, de arbeiderswijk met ongeveer 450 voor die tijd uitzonderlijk comfortabele huizen, elk met een privé-tuin en de residentie van de beheerders, het ‘kasteel De Gorge’.
De arbeiderswijk is ook uitgerust met een school, een ziekenhuis, openbare pleinen, een bibliotheek, een danszaal ... Om zijn ambitieuze droom waar te maken, roept Henri De Gorge de architect op Doornikzaan Bruno Renard. Hij zal voor de constructie van het geheel refereren aan de principes van het gemeenschappelijke ideaal verdedigd door theoretici en utopisten uit die tijd. Grand-Hornu was ook een fantastisch technologisch laboratorium. Henri De Gorge maakt gebruik van nieuwe extractietechnieken en nieuwe stoommachines. Daarnaast innoveert en installeert er in 1830 de eerste door paarden getrokken spoorweg van het land om de economische ontwikkeling van het bedrijf te ondersteunen.
De steenkoolmijn van Le Grand-Hornu bleef werken tijdens de na-oorlogse Kolenslag, maar de produèctie verminderde vanaf 1951, de datum van het EGKS-Verdrag (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal) dat de steenkoolproductie van ondertekenende landen rationaliseerde