De fabriek Cavrois-Mahieu was een toonaangevend bedrijf tot in de jaren 1970. Vanaf dan, met de lancering, in 1968-1975, van synthetische vezels voor brei- en haakwerk, worstelt het, net als vele anderen, om stand te houden in de globalisering van de textielproductie.
In 1996 stootte de vijfde generatie Cavrois het bedrijf af. Het werd overgenomen door twee directieleden die het nog vier jaar drijvend hielden, tot in 2000.
De site is volledig herbestemd door de "SEM Ville Renouvelée” tot bedrijvencentrum. Een SEM is een gemengde, publiek-private vennootschap.
In de oude gebouwen zijn nu verschillende activiteiten ondergevracht: constructie, kartonverwerking, communicatie, enz. In tegenstelling tot veel andere industriële gebouwen in de stad, heeft de fabriek Cavrois-Mahieu tijdens de herbestemming bijna al haar gebouwen bewaard. Deze fysieke integriteit maakt het nog mogelijk om het uiterlijk en de werking van een textielfabriek van de negentiende eeuw te begrijpen: de energie-opwekking (de stoomketel, de schoorsteen en de machinekamer), de productieateliers onder zaagdaken (sheds), onderhoudswerkplaatsen, magazijnen, kantoren.
Van de drie hectaren die de fabriek beslaat, heeft de vereniging ‘Le Non Lieu’ een gedeelte van 900 m² gered van de sloop - dat oorspronkelijk voor afbraak bestemd was om een parkeerplaats te worden. Het omvat: de ketelruimte, onderhoudswerkplaatsen (mechaniek, elektriciteit en loodgieterij), opslagplaatsen.
De bedoeling van de vereniging is zoveel mogelijk sporen van de vorige activiteit te behouden, en daarin hoofdzakelijk culturele en artistieke activiteiten te ontplooien.
"Ik zou graag willen dat je de herinnering bewaart van al die mensen van 'Le Nord' "
(Daniel Lemahieu)